Pustynia Błędowska to unikatowy obszar lotnych piasków, położony między miejscowościami Klucze, Chechło (województwo małopolskie, powiat olkuski, gmina Klucze) i Dąbrowa Górnicza (dzielnica Błędów, województwo śląskie).
Wiele już o pustyni wiedzieliśmy, nie raz już tam byliśmy, ale z chęcią pojechaliśmy kolejny raz na zorganizowane przez Olkuską Grupę Turystyczną "Amonit" nocne zwiedzanie Na obrzeżach pustyni zlokalizowane są trzy punkty widokowe: Dąbrówka od strony Chechła (widok na północną część pustyni, dawny poligon wojskowy), oraz Czubatka i Róża Wiatrów od strony Klucz. Chętni na nocne zwiedzanie pustyni mieli spotkać się o godz.19 na Róży Wiatrów, nam udało się przyjechać nieco wcześniej, mieliśmy więc czas na spokojnie przespacerować się po drewnianych pomostach łączących altany, po molo i po pustyni w sumie też oraz obejrzeć piękny zachód słońca
Róża Wiatrów została oddana do użytku kilka miesięcy temu, wcześniej nie mieliśmy okazji jej zobaczyć. W pobliżu znajduje się parking (ul. Bolesławska) i WC. Nocą punkt widokowy jest oświetlony, a najładniej prezentuje się na zdjęciach z drona (my niestety takich nie mamy, ale od czego jest internet? ). Na Róży Wiatrów spotkało się prawie 500 osób chętnych na nocne zwiedzanie. Podzieleni na grupy zgodnie z zainteresowaniami, uzbrojeni w latarki i inne światełka, ruszyliśmy odkrywać Pustynię Błędowską.
Początkowo mieliśmy zamiar iść trasą "rodzinną", krótszą i z atrakcjami dla dzieci, w ostatniej chwili zdecydowaliśmy się jednak na trasę "normalną". Naszą grupę poprowadziła pani Jadwiga, najdłuższą z możliwych tras. Ciekawe czy zdążyli wrócić do Róży Wiatrów na godz.22, tak jak to było planowane? My niestety około godz.21 z powodów zdrowotnych musieliśmy zakończyć przygodę Trasy poprowadzone były w południowej części pustyni, aż do granicy lasu.
Podczas zwiedzania wysłuchaliśmy prawdziwej historii powstania pustyni i legendy odpowiadającej skąd wzięły się piaski na tym terenie. Dowiedzieliśmy się dlaczego pustynia zaczęła zarastać i co takiego się stało, że znów możemy obserwować wielkie połacie piasku. Poznaliśmy rośliny, zwierzęta i owady zamieszkujące te tereny, wiemy już które rośliny są niepożądane i co robić, żeby chronić pustynię przed zarastaniem. W głowie zostało kilka nowych pojęć, wiemy co to są graniaki i ripplemarki (tyle razy je widzieliśmy, a nie wiedzieliśmy jak się nazywają... ), skąd się biorą małe lejki na piasku i kto w nich siedzi. Kolejny raz przekonaliśmy się, że zwiedzanie z przewodnikiem jest fajne i już nie możemy się doczekać następnej wycieczki z "Amonitem"
Posty
0 komentarze:
Prześlij komentarz